Ik ging niet op zoek naar een oplossing. Ik ging op zoek naar mezelf.
Ik begon met spiritualiteit. Niet de zweverige variant, maar de aardse waarheid die ik terugvond in mijn lichaam.
Ik ontdekte hoe mijn lijf signalen gaf die mijn hoofd allang had genegeerd.
Ik leerde over energie, numerologie, systemisch werk. En ik voelde: dit gaat niet alleen over mij.
De onrust in mijn lijf was niet van mij alleen. Ik droeg generaties.
Ik sliep niet slecht ik verdwaalde elke nacht in de lijnen van mijn familiesysteem.
Wat ik jarenlang als persoonlijk probleem zag, bleek een familie-erfenis. En ik ben die erfenis gaan zuiveren. Niet met poespas. Maar met meditatie, stilte, ritme, liefde, precisie en confronterende waarheid.
Mijn moeder een wijze vrouw gaf mij al jong de sleutel: pendelen, kaarsen, kruiden, werken met energie.
Pas later begreep ik de waarde daarvan.
Zij plantte het zaad. Mijn teachers en leraren gaven het water.
Ik ben hen allemaal diep dankbaar.
Voor hun scherpte, hun bedding, hun ogen die zagen wat ik zelf nog niet kon voelen.
En vandaag werk ik op twee lagen:
De zichtbare waarin we praten, voelen, spiegelen en systemisch kijken.
En de ongeziene waarin ik werk met het veld en een helder weten dat niet van mij is, maar wél door mij spreekt.
Dat is wat mijn werk voedt. En dat is wat ik vandaag doorgeef.
Zuiver. Gelaagd. Zonder toeters en bellen.
Maar met alles wat wérkt.